نوشته شده توسط : غلامرضا طائبی

اما وصيت هاي ديگر، [که] عمده آنها نماز است. نماز را بازاري نکنيد؛ (1) اول وقت به جا آوريد با خضوع و خشوع؛ اگر نماز ا تحفظ (2) کرديد همه چيزتان محفوظ مي ماند و تسبيح صديقه کبري سلام الله عليها و آيه الکرسي در تعقيب نماز ترک نشود...ودرمستحبات (تعزيه داري و زيارت حضرت سيد الشهداء) مسامحه ننماييد و روضه هفتگي ولو دو سه نفري باشد؛ اسباب گشايش امور است و اگر از اول عمر تا آخرش در خدمت آن بزرگوار از تعزيت و زيارت و غيرهما را به جا بياوريد. هرگز حق آن بزرگوار ادا نمي شود و اگر هفتگي ممکن نشد دهه اول محرم ترک نشود.
ديگر آن که، اگر چه اين حرف ها آهن سرد کوبيدن است، ولي بنده لازم است بگويم:
-
اطاعت والدين،
- حسن خلق،
- ملازمت صدق،
- موافقت ظاهر با باطن،
- و ترک خدعه و حيله،
- و تقدم در سلام،
- و نيکويي کردن با هر بر و فاجر، (3)
- که دل هيچکس را نرنجانيد،
- دل هيچکس را نرنجانيد،
- دل هيچکس رانرنجانيد.
تا تواني دلي به دست آور
دل شکستن هنر نمي باشد

(عن تقرير الاحقر علي بن الحسين الطباطبائي)(4)

پي نوشت :
 

1. يعني صدق و اخلاص را مراعات کنيد و برا ي خدا بخوانيد نه براي ارائه به مردم و خلق خدا.
2. مواظبت.
3. مگر در جايي که خدا نهي کرده. اينها را که عرض کردم و امثال اينها را مواظبت نماييد
4. (درياي عرفان ص 119 و 120).
 

 



:: برچسب‌ها: وصیت نامه , قاضی , نماز ,
:: بازدید از این مطلب : 234
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
تاریخ انتشار : چهار شنبه 31 فروردين 1390 | نظرات ()

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 12 صفحه بعد